Óréttlætið í þessu er ....

.... að þeir sem hafa stundað að veiða sinn kvóta öll árin lenda í ósanngjörnum niðurskurði á kvóta sem þeir eru búnir að kaupa. Málið er nefnilega að síðan kvótakerfið var sett á hafa alls konar skerðingar á upphaflegri úthlutun átt sér stað. Menn hafa neyðst til að kaupa kvóta til að rekstrargrundvöllur sé áfram fyrir hendi. Þetta er ástæðan meðal annars fyrir því að allt að 90% þess kvóta sem sumar útgerðir eru að veiða eru aðkeyptar. Þannig urðu skuldir útgerðarinnar að miklu leiti til. Með þetta að leiðarljósi er ekkert skrítið þó menn spái hamförum þegar enn meiri skerðingar eru fram undan.

Niðurstaðan er þessi. Menn sem hafa selt kvótann á undanförnum árum hafa grætt á tá og fingri. Þeir fá að sjálfsögðu enga skerðingu. (Munið þið séríslensku regluna um að vernda þá sem eiga peninga umfram allt) Aðrir hafa leigt frá sér allt sem þeir geta og siglt sem minnst sjálfir. Ég vorkenni þeim aðilum ekkert að lenda í skerðingu. Þeir hljóta að vera fegnir, þeir nenna ekki að sigla hvort eð er.  Svo er einn hópurinn enn, en hann hefur veitt hvern einasta titt sem til þeirra úthlutunar hefur komið. Það eru þeir sem skerðingin bitnar á. Þeir taka út refsinguna sem framundan er fyrir þá misnotkun sem hinir stunduðu með kvótabraski. Þetta heitir á góðri íslensku að hengja bakara fyrir smið.

Eina ferðina enn eru kosningar og stjórnarbreytingar að hrista upp í undirstöðuatvinnuvegi þjóðarinnar og aldrei hefur eins mikil alvara verið á bak við hugmyndirnar. Og aldrei hefur eins mikil ástæða verið til að gefa atvinnuvegi þessum vinnufrið. Við höfum aldrei síðan að land byrjaði að byggjast þurft eins mikið á gjaldeyrisöflun og alvöru verðmætasköpun sjávarútvegarins að halda.

Hver er nú ástæða þessara útgerða, sem veiða allar sínar heimildir, að vera að berjast áfram? Af hverju, þegar allt bendir til þess að eftir 10-20 ár verði enginn rekstrargrundvöllur lengur, af hverju selja þessir menn ekki kvótann og hætta á meðan það er ennþá hægt? Allt bendir nú til þess að eftir 10-15 ár verði þessar útgerðir algerlega háðar úthlutunum frá ríki og sveitafélögum eða að 2/3 hlutum. Þá er nú bertra að hafa kosið réttan flokk og greitt í réttan kosningasjóð.          

Mun setja bankana aftur í þrot

Athugasemdir

[Kjartan (IP-tala skráð) 9.5.2009 kl. 01:10]

vill bara ef að meirihluti þjóðarinnar hefði kosið breyttan Sjálfstæðisflokkinn þá kæmumst við 5 árum fyrr í sama horf og áður en kreppan skall á.  þessir allaballar eru bara kommúnistar og hugsa ekkert fram fyrir sig, sem dæmi þá er búið að taka næstum 2 vikur að mynda ríkisstjórn !, það á ekki að taka svona langann tíma á svona tímum. Þeir ættu meira að hugsa um að mynda þessa stjórn en allt annað. Persónulega væri fínt reyndar að vita sem minnst af þessum gaurum.
já, og þá er ónefnt blessað fjölmiðlafólkið, þeir beita svo miklu misrétti gagnvart Sjálfstæðisflokknum að það er ekki eðlilegt. enda á baugur þetta allt, nema RUV og þar eru aðeins heilaþvoðir menn sem koma upprunalega frá Baugsmiðlunum. Þeir hafa gefið Smfylkingunni og nú VG stuðning og allt sem kemur í fréttum er fegrað gagnvart þeim. allt er það til þessir stjórnmálamenn láti blessaða Krimmana Jón Ásgeir og félaga í friði. ég hvet ykkur sem sjá þetta að skoða fréttir og athuga muninn. um daginn var t.d nefnt eitthvað sem Sjálfstæðismaður sagði og fólki var bent á að geta skoðað það á Visi.is, seinna í þeim fréttatíma kom síðan ómerkileg ræða frá einum af kommunum.
langaði bara benda þér á þetta.

[Helgi Kr. Sigmundsson, 9.5.2009 kl. 07:54]

Það eru margar spurningar sem vakna þegar þessar hugmyndir heyrast um 5% fyrningarleiðina.  Sérstaklega hvað verður gert við t.d. skuldir sem standa á bak við aflaheimildir sem á að taka af útgerðunum?  Kæmi til greina að bæta útgerðum upp ef ekki eru skuldir tengdar aflaheimildum sem þær hafa?

Bendi á blogg sem ég skrifaði 24.4.2009.

[Magnús Vignir Árnason, 9.5.2009 kl. 16:01]

Lausnin á þessu er að setja á 100% veiðiskyldu. Þú skilar síðan inn þeim aflaheimildum,endurgjaldslaust, sem þú ekki notar í staðinn fyrir að þú getur leigt hann frá þér í dag.

Undantekningin á þessu má eingöngu vera sú að það þarf að vera leifilegt að skipta afla milli útgerða í hagræðingaskini.