Tillaga að þjóðarsátt.

15.8.2008 | 20:07

Nú er fátt meira rætt en að þjóðin taki saman höndum við sjórnvöld, verkalýðs-hreyfinguna og samtök atvinnurekenda og segi verðbólgunni stríð á hendur líkt og gert var í stjórnartíð Steingríms Hermannssonar. Munurinn er hinsvegar sá að þá var ekki markmið hjá stjórn landsins að bankaeigendur, olíufélögin og aðrar viðlíka margstúta peningaryksugur þrifu okkur landsmenn eins og nú virðist vera. Gallinn er sá að þetta er allt okkur sjálfum að kenna. Við erum svo blind í þessu máli að engin okkar tekur eftir því hvað er í gangi. Hugsið ykkur lántakendur góðir hvað við látum mjólka okkur. Og áttum okkur á því að við verðum mjólkuð á meðan við höldum áfram að borga án þess að mótmæla okrinu. Af nákvæmlega sömu ástæðu og af hverju hundur sleikir á sér ólánið. Af því að hann getur það. Af sömu ástæðu og ofbeldismaður lemur konuna sína. Af því að hann kemst upp með það. Alveg þangað til hún segir hingað og ekki lengra og fer. Bankaeigandinn okrar á okkur af þeirri einföldu ástæðu að hann getur það. Þetta eru engin geimvísindi. Fjármálakerfið á Íslandi er ekki einhvert stjórnlaust villidýr sem enginn ræður við. Það er allaf sama viðkvæðið ef fundið er að og bent er á gallana að það ráðist ekki neitt við neitt og hin og þessi breytingin hafi hinar og þessar afleiðingar. Hugsið ykkur okurvaxtagreiðendur góðir hvað allt okkar brauðstrit væri auðveldara ef ekki væri verðtrygging á Íslandi og þ. a. l. ekki tvöfaldir og upp í fjórfaldir vextir á við nágrannalöndin okkar þar sem fólk borgar sanngjarna vexti og engin er verðtryggingin. Það segir mér enginn að okkar land og okkar fjármálakerfi sé svo einstakt í veröldinni að hér sé ekki hægt að láta hagkerfið rúlla áfram án þess að við séum ca. 3-4 húskaupendur með einn bankastarfsmann á launum miðað við vaxtagreiðslurnar sem við innum af hendi. Það er ekki skrítið þó að fjársjúkir stjórnendur þessara fyrirtækja þiggi kaupréttarsamninga upp á milljarða. Er það ekki af því að þeir geta það? Þessir menn hljóta að vera veikir. Þetta er of langt frá norminu að eins og fyllibytta er sólgin í alkóhól þá eru yfirmenn bankanna, sólgnir í peninga. Aurabyttur..... eða peningaistar. Sá frábæri penni, Þráinn Bertelsson lagði til í pistli fyrir nokkru að þessir menn fengju sömu umhyggju og hverjir aðrir rónar. Kosturinn við það er að þeir geta sjálfir borgað kostnaðinn. Og eitt er sammerkt með fólki sem er haldið þessum sjúkdómi að það heldur að allir sem ekki eyða öllum sínum tíma í að raka saman fé í eigin vasa séu heimskir og geti það ekki fyrir vikið og líka eru þau sannfærð um að allir öfundi þau af því hvað þau hafi það nú gott og að hamingjan láti þau ekki í friði.
Samstaðan.
Eina sem við okurvaxtagreiðendur þurfum að gera er að standa saman, það er ekki flóknara. Ég lofa því að við verðum mjólkuð á meðan við þegjum. En hvað ætli myndi gerast ef við einn daginn tækjum okkur saman og hættum að borga. Krafan væri “burt með verðtrygginguna og niður með vextina,,. Já ég er að tala um að við hættum að borga af lánunum þangað til að þetta væri komið í sama horf og í nágrannalöndum okkar. Skikkanlegir vextir og engin verðtrygging. Og trúið mér, þetta er hægt. MEÐ SAMSTÖÐU. Auðvitað hugsar þú núna að húsið verði boðið upp, lánið gjaldfellt og þú verðir komin niður í Laugardal í tjald eins og hver annar óbreyttur þýskur ferðamaður en þó að bankarnir á Íslandi séu feitir þá er útilokað að þeir geti fellt öll lán á einu bretti. Við erum of mikilvægur tekjustofn til þess. Svona samstaða yrði til þess að við yrðum aldrei framar blóðmjólkuð eins og gert er í dag.
Þjóðarsáttin.
Hún snýst um það að þegar búið er að fella niður verðtrygginguna og lækka vextina þá er björninn unninn. Meira þurfum við ekki. Verðtrygging og okurvextir eru tugir þúsunda hjá hverju okkar í hverjum einasta mánuði. Þannig fengjum við kaupmáttinn til baka sem búið er að hafa af okkur síðustu mánuði með veikingu krónunnar. Og við gætum afþakkað aðrar launahækkanir í bili. Við gætum farið að leggja fyrir og gera það sem okkur langar til á debetkortinu í staðinn fyrir krítarkortinu. Við verðum að taka í taumana, það er orðið einsýnt að engin gerir það fyrir okkur. En við verðum að vera sem einn maður í samstöðunni til að mark verði á okkur tekið. Öðruvísi getur þetta jú ekki kallast þjóðarsátt.
Sparifjáreigendur.
Fer allt forgörðum við að leggja niður vertðryggingu á Íslandi. Hvernig fara danskir og norskir sparifjáreigendur að? Og lífeyrissjóðirnir, eru þeir ekki með fjármagnið hingað og þangað, ekki bara inni á bók? Ef þssi fjármál ganga upp allt í kring um okkur þá geta þau gengið upp hér. Og það þarf allavega ekki að reyna að segja mér að ógöngur okkar nú séu allar ósjálfráðar og óviðráðanlegar. Nei takk. Það kemur ekki til greina að bíða í 2-3 ár eftir því að ástandið bara lagist og borga milljónir hvert okkar í bankakerfið á meðan, eins og það sé einhver lausn á málinu.

Flokkur: Bloggar | Facebook