GANGA ÞJÓFAR LAUSIR MEÐAL ALMENNINGS ?

 

  Þegar einhver hagnast óhóflega þá tapar einhver annar, það er bara svoleiðis.  Peningar vaxa ekki á trjánum.  Hagnaður rekstraraðila er nauðsyn en hann verður að vera í hófi.  Samvisku manna gagnvart því hvort einhver situr eftir með sárt ennið eftir viðkipti er ábótavant.  Ef frumskógarlögmálið á alltaf að gilda, í viðskiptum og samskiptum er spurning hver þroskamunurinn er á manni og apa.

 

  Ég man eftir sem ungur maður, frásögn í fréttum af manni sem var settur í steininn fyrir  að lána mönnum fé á "okurvöxtum,, eins og kallað var í fréttinni.  Í minningunni er þetta afskaplega vondur maður.  Í minningunni er þessi maður að lána fólki fé sem ekki gat fengið fé annars staðar.   Hann nýtti sér neyð fólks.   Fólks sem fékk NEI hjá bankastjóranum, sem í minningunni er maður sem stjórnaði örlögum fólks eftir eigin geðþótta, sem lánaði eftir því hvernig lá á honum þann daginn en ekki maður sem gekk á eftir þér með grasið í skónum, eins og nú tíðkast.  Stjórnvöld tóku á málinu og líka á manninum.  Ef minnið svíkur mig ekki rukkaði skepnan 20% vexti.  Þegar fanturinn var stöðvaður, var þá verið að vernda lántakendurna sem var fólk að reyna að bjarga sér og sínu eða var verið að vernda bankana eins og gert er þessa dagana?  Ég átta mig ekki á því enda kannski erfitt að ímynda sér hvort yfirvaldið var að hjálpa einstaklingi í neyð, sem í fávisku sinni leitaði á náðir glæpamanns eða stofnuninni sem bauð í laxveiði oft á hverju sumri.  Það hlýtur að hafa verið einstaklingurinn því annað væri spilling.  Samkvæmt alþjóðlegri skoðanakönnun er engin spilling á Íslandi.  Allavega með því allra minnsta sem gerist.  Eða erum við kannski bara best af því að allir hinir eru verri?  Það skiptir ekki máli.  Við erum best í spillingarleysi eins og öðru og það er það sem telur.

  davíð oddsson, dómarapabbi, hægri verndarvængur Íslensku bankanna og geir h. haarde hinn hægri verndarvængur þeirra með árna matthiesen í skítverkunum, eru menn sem eru starfi sínu vaxnir.  Þeir tryggja það leynt og ljóst að bankarnir á Íslandi hafi að lágmarki verðtryggða okurvexti í tekjur hérlendis.  Svo hafa þeir óverðtryggða lágmarksvexti í gjöld erlendis þar sem vísitöluundrið þekkist ekki og í allflestum löndum í kingum okkur er ekki einu sinni til orð yfir fyrirbærið.  Þessir menn eru að mínu áliti búnir að missa réttinn til að skrifa nafnið sitt með stórum staf.    

  Landsbankinn komst í fjölmiðla í vetur sem leið, fyrir framúrskarandi sparisjóðsbækur í Bretlandi sem gáfu meiri vexti en gengur og gerist í þarlendum bönkum.  Það fær mann til að velta fyrir sér af hverju Íslenskur banki getur boðið hærri innlánsvexti á bretlandsmarkaði en þarlendir rótgrónir bankar geta gert?  Svarið er einfalt.  Þeir hafa Íslendinga til að endurlána féð og þar er ekkert mál að rukka væna summu fyrir lánsfé bæði til fyrirtækja sem enginn skilur hvernig geta staðið undi pakkanum og til kúgaðra einstaklinga sem ekkert þora að gera eða segja í málinu því þá kemur björn bjarnason skítverkamaður nr.2 með sérsveitina sem hann er að koma sér upp leynilega.  Við skulum ekki gera lítið úr því.  Það heyrist varla í vörubílstjórum lengur.  Við getum óáreitt haldið leiðar okkar fyrir þeim, þökk sé birni bjarnasyni.  Það ættu allar þjóðir að eiga a.m.k. einn björn bjarnason til að vernda almúgann fyrir fámennum sérhagsmunahópum eins og þessum óþolandi vörubílstjórapöddum sem eru að eyðileggja alla þjóðvegi landsins, við að keyra í húsgrunnana okkar möl, flytja matvörur í okkur landsbyggðarandstyggðirnar og ferðast með búslóðir einhvers óþarfa pakks til Reykjavíkur sem er búið að gefast upp á hokrinu úti á landi.  Var einhver að tala um bananalýðveldi?

  Bankastofnanir á Íslandi eru einstakar að því leiti að aularnir sem reka fyrirbærin þurfa 10-15% vaxtatekjur til að geta rekið þær á meðan bankar í nágrannalöndum okkar þurfa ekki nema 4-6% í vaxtatekjur.  Og það er skriðið svo fyrir þessum fégráðugu undrabörnum að einn daginn fékk einn þeirra fálkaorðu.  Eitt dæmi:  Íslenskur banki tekur lán í jenum og greiðir fyrir það 0,5% vexti við eðlilegar aðstæður.  Svo þegar hann kemur heim með féð og lánar Íslendingum, til að byrja með á minnst 4,15%, og verum með það á hreinu að seðlamokararnir borga enga verðtryggingu (vísitölutryggingu) í Japan vegna þess að hún er ekki til þar.  Á Íslandi geta (og gera) með stuðningi ríkisstjórnarinnar, seðlabankans og fjármálaspekinganna þeirra, bankarnir svo rukkað almúgan um verðtryggingu og það eru ekkert annað en aukatekjur í þessu tilfelli.  Er þá ekki einsýnt að verðbólga er hagur bankanna.  Því meiri verðbólga því meiri tekjur.  Og í framhaldi af því er ljóst að það að kaupa evrur fyrir 500 milljarða sem veldur gengisfalli, sem kemur af stað himinhárri verðbólgu, er ekkert annað en snjall leikur til að auka tekjur bankans.  Þessi börn rýna svo upp í nasirnar hvort á öðru og ákveða að hvort um sig skuli þau hafa árslaun verkamanns mánaðarlega.  Svo vogar skítverkamaður nr. 1 sér að koma fram fyrir alþjóð og halda því fram að þetta klúður sé allt verðfalli á húsnæðismarkaði í U.S.A. að kenna.  Þegar búið er að rústa fjármálamarkaðnum á Íslandi með vitlausum bankarekstri reynslulausra undanrennubangsa sem eru ekki starfi sínu vaxnir, þá á að láta reyna á hvort almenningur á Íslandi er nógu vitlaus til að kaupa þessa útskýringu.  Sami hrokinn og í dómarapabba- málinu.  Enda ekki við öðru að búast af siðblindum manni.      

  Stóru mistökin á Íslandi er verðtrygging.  Hún var eins og flestir vita, upphaflega sett á báðu megin, þ.e. á laun og neysluvörur.  Tekjur og útgjöld almennings voru verðtryggðar.    Þá stóð nokkurn veginn heima að allt varð vitlaust.  Verðbólgan rauk upp úr öllu valdi og ekki réðist neitt við neitt þar til að þjóðarsáttarsamningar voru gerðir.  Áður höfðu   stjórnvöld eitthvað misreiknað dæmið og fellt niður verðtryggingu en bara af launum fólks, ekki af  útgjöldum.  Ég held að það hefði átt að vera þver öfugt. Hugsið ykkur bara ef bakarinn hækkar hjá sér kökurnar og brauðin þá hækka launin.  Ég held að hann sem launagreiðandi mundi hugsa sig tvisvar um.  Það hefði orðið til þess að hér væri fjármálakerfi sem hefði hag af því að hér væri lítil sem engin verðbólga, almenningi til hagsbóta en ekki fésjúku fámenninu, en verðbólga er eins og allir vita eitt mesta eitur sem til er inn í öll fjármálakerfi.  Þ.e.a.s. fyrir almenning og fyrirtæki.  Líka fyrir banka ef engin er vísitölutryggingin.  Seðlabanka- undrinu var svo falið að halda niðri verðbólgu með stýrivexti eina að vopni.  Það er nú komið í ljós að gengur ekki upp, samt er þvermóðskast áfram.  Ein stóru mistökin sem voru gerð var að setja húsnæðisverð inn í vísitöluútreikninga sem gerði það að verkum að stýrivaxtahækkun hefur áhrif til aukningar verðbólgu.  Hrikaleg mistök nema þarna sé enn eitt leinivopn sjórnvalda til að gera hag bankanna sem mestan.  Og enginn af þessum mönnum er það stórmenni að viðurkenna mistökin, og leiðrétta almenningi til hagsbóta.  Það er enn ein sönnun þess að þessir menn vinna ekki í vegagerð fyrir almenning heldur fáa útvalda.  

  Þetta sem ég er að segja er samsæriskenning, ekkert annað, en það versta sem út úr henni gæti komið er, að það kæmi einn daginn í ljós að hún væri sönn. 

  Versta við að koma þessum samsæriskenningum á framfæri er það að flestallir fjölmiðlar eru svo háðir þessum féflettururm með auglýsingatekjur, fjármögnun o.þ.h. að illgeranlegt er að fá birta svona kenningu eins og hér er haldið fram.  Undantekningalaust er tekið á bankamönnum, ef þeir leggjast svo lágt að mæta fyrir framan alþjóð, með silkihönskum í fjölmiðlum, fréttamenn læðast í kring um þá eins og köttur í kring um heitan graut og hvísla að bankamanninum "fæ ég betri vexti ef ég set upp silkihanskana,,. Fjármálamenn og samtök þeirra eru meira að segja með sérstakan þátt inni í fréttatímanum til að segja frá hvernig hefur nú gengið þann daginn að féfletta sauðheimskan almúgann.  

  Af hverju er ekki ABC barnahjálp t.d., sem gríðarlega margir íslendingar styðja, með svona fastan þátt til að segja okkur hvað tókst að bjarga mörgum mannslífum eða útvega marga heimsforeldra þann daginn.           

  Þegar fram líða stundir verður þetta tímabil í minningunni eitthvað svipað og minningin um manninn sem nýtti sér neyð fólks, þörf þess á húsnæði eða óbilandi dugnað og þörf til að skapa eitthvað, reka atvinnustarfsemi og skaffa öðrum vinnu.  Gera eitthvað meira en stilla vekjaraklukkuna á 7.  Eini munurinn er sá að þá var það einstaklingur í óþökk stjórnvalda sem stóð að okrinu en í dag bankar undir fiðurlausum verndarvæng stjórnvalda.